In Memoriam erelid Jo van Son
Geplaatst op zaterdag 15 juli 2023 Leestijd: 3 minuten
Geen spontane kopjes koffie meer op de kamer van de Stadspartij, geen boeiende gesprekken en verhalen en geen wijze raad. Een bijzonder mens is heengegaan: Jo van Son.
Jo werd op zijn 89e erelid van de partij en zei toen 'als de leeftijd het toelaat, wil ik best nog wat vrijwilligerswerk doen'. Zelfs met de laatste verkiezingen liet hij zijn gezicht zien.
Nimweegs hert
Hij had van jongs af aan al een 'Nimweegs hert'. Dat blijkt niet alleen uit zijn Nijmeegse wortels, met een lange familielijn met Nijmegenaren en zijn eigen bakermat aan de Piersonstraat. Maar ook uit het feit dat hij, toen de geallieerden Nijmegen in september 1944 hadden bevrijd, zich aanmeldde bij het verzet. Vanuit het verzet is hij mee gegaan met de divisies die uiteindelijk doorgingen naar Duitsland.
Na in de oorlog tewerk gesteld te zijn geweest in Duitsland en later ook nog gestationeerd te zijn geweest in voormalig Nederlands Indië in de jaren '50, kwam hij altijd terug naar zijn stad. Hij peinsde er niet over om ergens anders te gaan wonen. Vooral na de oorlog, wist hij zijn thuisstad alleen nog maar meer te waarderen. Na deze avonturen kwam hij, anders dan veel andere familieleden die bij De Gelderlander werkten, terecht bij de Twentse bank. Later ABN-AMRO.
De stad en haar inwoners waren belangrijk voor Jo, dat bleek onder andere door zijn tomeloze inzet voor het carnaval. Zo richtte hij carnavalsvereniging Het Geberste Kruukske op. Daarnaast was hij 12 jaar lid van de Stichting Openbaar Carnaval Nijmegen en bracht carnaval in Nijmegen op grotere hoogte.
Veteranen
Naast het carnaval, zette Jo zich ook altijd in voor de veteranen die Nijmegen kende. Vooral voor de gevallenen in Nederlands-Indië. Hij zorgde er zelfs voor dat er op de binnenplaats van het Stadhuis een plaquette kwam voor hen.
Daar stopte het niet bij. Hij was vertrouwenspersoon bij de veteranenvereniging in de stad. Mensen konden bij hem terecht als ze iets dwarszat of terugkeren in de burgermaatschappij hen lastig viel. Die verbinding maakt hij niet alleen bij de veteranenvereniging. Hij vertelde graag over de oorlogen die hij had meegemaakt en welke impact die op hem hadden gemaakt. Om dit over te dragen, vertelde hij zijn verhalen voor grotere groepen. Zo heeft hij de fractie van de Stadspartij begeleid tijdens de SunsetMarch die elke avond plaatsvind op de brug De Oversteek. Ook heeft hij het monument op Plein 1944 onthuld én zorgde hij ervoor dat er weer een witte streep op een van de muren aan de Van Welderenstraat te zien was. Ook die deed denken aan de Duitse bezetting, aangezien de Duitsers deze gebruikte om hun weg in het donker te vinden. De vrijheid waarvoor in de Tweede Wereldoorlog gevochten is, ging hem aan het hart én heeft een blijvende indruk op hem gemaakt.
Trots op Nijmegen
Naast zijn indrukwekkende verhalen over de oorlog, vertelde hij ook altijd dat hij trots was op hoe Nijmegen de wederopbouw was doorgekomen. ,,Nijmegen is altijd een sociale stad gebleven. Dat is het gelukkig nog steeds."
Wel wist hij altijd te vertellen wat er nóg beter kon in Nijmegen om het een nog mooiere stad te maken. "Haal de auto's uit het centrum en maak er een plek voor fietsers en wandelaars van. Alleen wel met extra regels voor fietsers, als je af en toe ziet hoe die door de straten jakkeren…"
Ook miste hij de saamhorigheid en verbroedering die er vroeger onder mensen te vinden was. ,,De jeugd van nu is meer op zichzelf."
Ondanks zijn leeftijd, zag hij de dingen nog glashelder. We gaan daarom niet alleen zijn verhalen missen, maar ook zijn wijze raad. Als Nijmegenaar en als erelid van de partij.
Rust zacht Jo. Je wijze lessen blijven altijd bij ons.
De familie stelt het op prijs als u herinneringen aan Jo van Son deelt in ons condoleanceregister. Wij zullen alle herinneringen bundelen in een boekje en aanbieden aan de familie.
Jo werd op zijn 89e erelid van de partij en zei toen 'als de leeftijd het toelaat, wil ik best nog wat vrijwilligerswerk doen'. Zelfs met de laatste verkiezingen liet hij zijn gezicht zien.
Nimweegs hert
Hij had van jongs af aan al een 'Nimweegs hert'. Dat blijkt niet alleen uit zijn Nijmeegse wortels, met een lange familielijn met Nijmegenaren en zijn eigen bakermat aan de Piersonstraat. Maar ook uit het feit dat hij, toen de geallieerden Nijmegen in september 1944 hadden bevrijd, zich aanmeldde bij het verzet. Vanuit het verzet is hij mee gegaan met de divisies die uiteindelijk doorgingen naar Duitsland.
Na in de oorlog tewerk gesteld te zijn geweest in Duitsland en later ook nog gestationeerd te zijn geweest in voormalig Nederlands Indië in de jaren '50, kwam hij altijd terug naar zijn stad. Hij peinsde er niet over om ergens anders te gaan wonen. Vooral na de oorlog, wist hij zijn thuisstad alleen nog maar meer te waarderen. Na deze avonturen kwam hij, anders dan veel andere familieleden die bij De Gelderlander werkten, terecht bij de Twentse bank. Later ABN-AMRO.
De stad en haar inwoners waren belangrijk voor Jo, dat bleek onder andere door zijn tomeloze inzet voor het carnaval. Zo richtte hij carnavalsvereniging Het Geberste Kruukske op. Daarnaast was hij 12 jaar lid van de Stichting Openbaar Carnaval Nijmegen en bracht carnaval in Nijmegen op grotere hoogte.
Veteranen
Naast het carnaval, zette Jo zich ook altijd in voor de veteranen die Nijmegen kende. Vooral voor de gevallenen in Nederlands-Indië. Hij zorgde er zelfs voor dat er op de binnenplaats van het Stadhuis een plaquette kwam voor hen.
Daar stopte het niet bij. Hij was vertrouwenspersoon bij de veteranenvereniging in de stad. Mensen konden bij hem terecht als ze iets dwarszat of terugkeren in de burgermaatschappij hen lastig viel. Die verbinding maakt hij niet alleen bij de veteranenvereniging. Hij vertelde graag over de oorlogen die hij had meegemaakt en welke impact die op hem hadden gemaakt. Om dit over te dragen, vertelde hij zijn verhalen voor grotere groepen. Zo heeft hij de fractie van de Stadspartij begeleid tijdens de SunsetMarch die elke avond plaatsvind op de brug De Oversteek. Ook heeft hij het monument op Plein 1944 onthuld én zorgde hij ervoor dat er weer een witte streep op een van de muren aan de Van Welderenstraat te zien was. Ook die deed denken aan de Duitse bezetting, aangezien de Duitsers deze gebruikte om hun weg in het donker te vinden. De vrijheid waarvoor in de Tweede Wereldoorlog gevochten is, ging hem aan het hart én heeft een blijvende indruk op hem gemaakt.
Trots op Nijmegen
Naast zijn indrukwekkende verhalen over de oorlog, vertelde hij ook altijd dat hij trots was op hoe Nijmegen de wederopbouw was doorgekomen. ,,Nijmegen is altijd een sociale stad gebleven. Dat is het gelukkig nog steeds."
Wel wist hij altijd te vertellen wat er nóg beter kon in Nijmegen om het een nog mooiere stad te maken. "Haal de auto's uit het centrum en maak er een plek voor fietsers en wandelaars van. Alleen wel met extra regels voor fietsers, als je af en toe ziet hoe die door de straten jakkeren…"
Ook miste hij de saamhorigheid en verbroedering die er vroeger onder mensen te vinden was. ,,De jeugd van nu is meer op zichzelf."
Ondanks zijn leeftijd, zag hij de dingen nog glashelder. We gaan daarom niet alleen zijn verhalen missen, maar ook zijn wijze raad. Als Nijmegenaar en als erelid van de partij.
Rust zacht Jo. Je wijze lessen blijven altijd bij ons.
De familie stelt het op prijs als u herinneringen aan Jo van Son deelt in ons condoleanceregister. Wij zullen alle herinneringen bundelen in een boekje en aanbieden aan de familie.
